[zaloguj się]
[pdf]

POSKOCZNY (5) ai

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w poskok).

Fleksja
sg
mNposkoczny nNposkoczn(e)
pl
N m pers poskoczni

sg m N poskoczny (3). ◊ n N poskoczn(e) (2). ◊ [pl N m pers poskoczni.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

Energiczny, sprawny fizycznie, gibki, silny, pełen temperamentu (5): Ale náſz [młodzieniec] poſkocżny názbyt/ á ná coż ſie iego figle przygodzą? bo y ſobie ſzkodzi y ludziom. RejZwierc 164; [Nuż pácholcy poſkocżni zmowiwſzy ſię wſády. Z wilki co owoc ſuſzą zácżynaią zwády. RybWios A3].

W połączeniu szeregowym (1): A wſzákoż y ono [ciało] názbyt poſkocżne álbo názbyth buyne á ſzalone/ niewiem co też ma naprzod przed owym ſtátecżnym á ſpokoynym. RejZwierc 164.

Szereg: »bujny a poskoczny« (1): To ácżći prawdá ieſt/ iżći iuż ku ſtárośći [ciało] nie ták buyne á poſkocżne być muśi RejZwierc 163v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]
W przen (1): A ták ſtátecżny cżłowiek nierowno lepſzych y poććiwſzych krotofilek ſobie vżyć może/ ſiedząc á dziwuiącz ſie dziwnym zawrotom ſwiátá tego/ niżli then tłukąc ſie poſkocżny kuropłoch. RejZwierc 165.
a. Wartki, szybki (1): Lecż cżlowiek dobry y nie názbyt chćiwy/ Trzykroć y cżtery cżłowiek to ſzcżęśliwy. [...] Doſyć ma gdymu [!] poſkocżny ſtrumycżek Zduża młynicżek. KlonFlis B4.

Synonimy: a. prędki, wartki.

Cf NIEPOSKOCZNY

KO, IK