[zaloguj się]
[pdf]

POSKOCZYĆ (7) vb pf

Oba o jasne.

inf poskoczyć (1). ◊ fut 3 sg poskoczy (3). ◊ [praet 3 sg n poskoczyło.] ◊ imp 2 sg poskocz (1). ◊ con 3 sg m by poskoczył (1), bodåj poskoczył (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Podskoczyć (7): Bo w ſſyrokiey [sukni] też ſſerzey kroćz [!] Strząſay głową czáſem poſkocz RejRozpr Iv; Albo go [konia] w bronę wprzęgą/ wnet poſtáwę zmieni/ Boday cżáſem poſkocżył áż drugiey ieſieni. RejWiz 57v; RejZwierc 237v.
a. Wykonać skoczny ruch w tańcu (1):
Zwrot: »w tanku poskoczyć« (1): á oni ſie vbiegáią kto ma pirwey w thanku poſkocżyć RejZwierc 23.
b. [Wykonać skok na koniu: Vcząc ſie chyżo dośiéść/ kſztałtnie koniem toczyć/ Ták/ iż kiedy kołkięm iść/ álbo też poſkoczyć Albertus C4v.
Zwrot: »na koniu poskoczyć«: dla tego/ że iużby w ten cżás áni ná wyćiecżkę wyieżdżáć/ áni ná koniu poſkocżyć [...] niemogł. CiceroBBud 10.]
c. Szybko przemieścić się; przejść, przebiec susem (3):

poskoczyć do czego (1): W rok [później] tákież krol pierſcienie zyąwſzy z rąk podáie/ A ten [który przedtem zabrał pierścienie] do nich ochotnie poſkocży s przełáie RejFig Aav.

[poskoczyć k komu: Wnet do naſzych z wielkością/ ſwych ſkocżyli prośćie. Bo wiedzieli iż naſzych/ z ich śiły niebyło/ Przeto ich k náſzym śiłá/ śmiele poſkocżyło. RymszaDeket 14.]

poskoczyć gdzie (1): [wilk] Pátrzy na zad y po bok/ ieſli kto nie zocżył/ Zeby/ ieſli potrzebá do láſá poſkocżył KlonWor 5.

Przen (1): Drugi ſię da pozywáć w nádźieię wykrętow/ Abo Prokuratorow/ y ſędźiow nátrętow/ Co ſądzą/ y rzecż mowią: ábo mydlą ocży: Cżáſem też zá podárkiem y zapis poſkocży. KlonWor 73.

[W porównaniu: Poſkocz [Jezu] iáko ſprácowány ielonek/ do kreſu tobie náznáczonego [tj. na śmierć krzyżową]. BzowRóż 78.]

Formacje współrdzenne cf SKAKAĆ.

KO, IK