[zaloguj się]

ROZWAGA (1) sb f

Fleksja

A sg rozwågę.

stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Myśli, plany, zamiary; w przen [czyja]: Dobrzy s ſwey cnoty przeſtawáią zli być/ Ze złego muśi áż tho kijem wybić. Trudno rozwagę ſkroćić płochey głowki/ Rychley ią ſkroći dębowemi ſłowki. RejZwierc 215v.

RS, ALKa