[zaloguj się]
[pdf]

POSROMAĆ SIĘ (2) vb pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz sromać).

Fleksja

fut 2 sg posromåsz się (1). ◊ 3 sg posromå się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Zawstydzić się (2):
Szereg: »nie być zelżon ani się posromać« (1): ktory [zbór albo kościół Boga żywego] przez Ezáiyaſſá [Pan Krystus] vbeſpyeczył ták mowyąc: Nye boy ſye/ ábowim nye będźyeſz zelżon/ áni ſye poſromaſz [Is 54/4]. KromRozm II tv.
a. Z przeczeniem: zrobić coś bez wstydu, wymawiania się [cum inf] (1): PAchołká ſąſiádowi/ ſąſiad przykázowáł/ A zá dobrego ſługę/ pewnie obiecował. Iże ſie nie poſroma Koniá wychędożyć/ Ieść vdziáłáć/ drew vciąć/ y rybę vłowić. RejFig Cc3v.

Synonim: zawstydzić się.

Formacje współrdzenne cf SROMOCIĆ.

SBu