[zaloguj się]
[pdf]

ROZWARZYĆ (4) vb pf

o jasne; w imp a pochylone, w pozostałych formach jasne.

Fleksja
inf rozwarzyć
imperativus
sg
2 rozwårz
conditionalis
sg
2 m byś rozwarzył

inf rozwarzyć (1). ◊ imp 2 sg rozwårz (1). ◊ [con 2 sg m byś rozwarzył.] ◊ part praet act rozwarzywszy (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Mocno zagotować, tak by stało się bardzo miękkie lub się rozpadło, rozgotować [co] (4): Chorey Wątrobie nayzdrowſzy pokarm/ po kilká dni iedząc/ mięſo kurze álbo kokoſze rozwárzywſzy s piotruſzczánym korzenim/ od kośći odebráć SienLek 88v.

rozwarzyć w czym (3): To wſzytko w wodzie dobrze rozwarzywſzy/ vcżyń Emplaſtr FalZioł V 37; [warz to w wodzie tey/ w ktoreybyś drzewiey rozwárzył Tłuſtoſz ogrodny SienHerb 531a]. Cf rozwarzyć w czym na co.

rozwarzyć w czym na co [= by stało się jak coś] (2): Weźmi korzeń bykowy/ rozwarz go w ocćie ná kliy SienLek 79v, 79v.

Formacje współrdzenne cf WARZYĆ.

Cf ROZWARZENIE, ROZWARZON

RS, ALKa