[zaloguj się]
[pdf]

POSTAWIEC (2) sb m

Teksty nie oznaczają pochyleń; o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz -ec).

Fleksja
sg pl
N postawiec
G postawcu postawc(o)w
A postawiec

sg N postawiec (2). ◊ [G postawcu. ◊ A postawiec. ◊ pl G postawc(o)w.]

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

1. Tkanina, zwłaszcza jedwabna ze złotymi nićmi (1): Carimosina [!] yedwabny postavyecz BartBydg 23; [yſz od namnÿeyſzÿ nÿczi ktorv ploczenÿk czolnkiem wpoftawiec przewloczi/ przethika/ az do rzemÿka bothowego nyevezme nyc TomZbrudzBrul Gen 14/23; Facies tentorium vczynÿſz opone/ de iacinto ſpoſtawcv modrego TomZbrudzBrul Ex 26/31, Ex 28/31; Casula trigesima nona ex camcha quasi nigra, sed lineis albis cum floribus et rosis interiectis relucens, vocati postawiecz versicoloris, dalmaticas quoque ex eodem postawiecz attritas. InwKatWaw 69, 169, 173, 221 [2 r.], 232, 237].

[postawiec czego: Iacinthum modry poftaviec kytaykÿ TomZbrudzBrul Ex 25/4.]

2. Rodzaj długiej i szerokiej sukni kobiecej (1): Cyclas (ciclas), postavyecz, spodnya suknya BartBydg 27b.
[Szereg: »szata albo postawiec«: sicut solet fieri in extremis partibus vestium yako v ynſzich ſzath albo poſtawcow na brzegach krayky czynyv TomZbrudzBrul Ex 28/32.]

ALKa