[zaloguj się]
[pdf]

POSTRZELAĆ (6) vb pf

o oraz e jasne.

Fleksja
praet
sg pl
3 m postrzelåł m pers postrzelali
conditionalis
sg
3 m by postrzelåł
impersonalis
praet postrzelåno

[fut 2 sg postrzelåsz.] ◊ praet 3 sg m postrzelåł (2). ◊ 3 pl m pers postrzelali (1). ◊ con 3 sg m by postrzelåł (2). ◊ impers praet postrzelåno (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.

Strzelić wiele razy, oddać wiele strzałów (6):

[postrzelać co [= strzały] w co: Cięćiwy twoie obróćiſz na twarzy ich. Wſzakże wſzytko to ku onemu ćiągnie: A oſtatek ich w twarzy poſtrzelaſz. WujBib 566b.]

a. Zastrzelić wielu (wiele) lub oddać wiele strzałów, zabijając kogoś lub coś [kogo, [co (żywotne)] (pl a. sg w funkcji pl] (6): Máły Człowiek Deſzpot/ [...] w máłym potćie ludźi/ przedarł ſye przez Zaręby Sámborſkie/ poſtrzelał lud Krolewſki OrzRozm C3; Drabi náſzy ćicho ſkrádáiąc ſie z ruſznicámi/ wiele ich [Wołochów] poſtrzeláli BielKron 421v, 406v; WisznTr 33; [Acż pod żołnierzmi koni/ śiłá postrzelano/ Ale gdy ludzie cali/ zá wygrane miano. RymszaDeket 15; HistTroj G7v].
Przen (2):
Zwrot: »strzałami postrzelać« (1): kto[r]y [Pan Bóg] iuſz mietz ſwoy s pochew wyrwał/ y łuk ſwoy wyćiągnął/ áby przećiwniki ſwoie ſtrzałami prętkimi/ y ſmiertelnymi poſtrzelał. KrowObr 1v.
Szereg: »postrzelać a pobić« (1): By nas tedy dyabeł nie poſtrzelał á nie pobił HistRzym 57.

Formacje współrdzenne cf STRZELAĆ.

Cf [POSTRZELANIE]

KO