[zaloguj się]
[pdf]

POSTRZYGACZ (7) sb m

o oraz a jasne.

Fleksja
sg pl
N postrzygacz postrzygacze
G postrzygacza postrzygaczów
D postrzygacz(o)m
I postrzygaczmi

sg N postrzygacz (4). ◊ [G postrzygacza.] ◊ pl [N postrzygacze.] ◊ G postrzygaczów (1). ◊ D postrzygacz(o)m (1). ◊ I postrzygaczmi (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

Ten, kto tnie lub ścina; tonsor Mymer1, BartBydg, Vulg, Mącz, Cn (7):
a. Rzemieślnik, który wykańcza sukno (6): Mymer1 14v; Panni tonsor, postrzigacz BartBydg 106b; LibMal 1550/154v; Mącz 457d, 458a; [Jest w tem mieście rzemieśników niemało, to jest krawców 13, postrzygaczów 2, kuśnierzów 5 LustrPodl 4, 29; LustrMaz II 46; Weźmi Barwice Szárłatne, od Poſtrzygácżá funt ieden/ warz ią w oſtrym kałkuśie SienHerb 588b; Postrzygacze dwa od rzemiosła swego dali poboru 3 fl. OpisyPozn 1579 nr 15].

W połączeniu z imieniem (1): ZapWar 1534 nr 2371; [Za wocziecha krawczá ręczyl miclaſz ſmoloch y wocziech poſtrzygacz ZapWpolKob 1550 1/40v; DokumPłock 1552 nr 558].

b. Ten, kto strzyże owce (1): Thoć oto wezmę chleby moie/ y wody moie/ thudzież y mięſo bydlęce/ ktorem pobił poſtrzygácżom moim/ y dam ie mężom o kthorych áni wiem ſkąd ſą? Leop 1.Reg 25/11; [Glosy II nr 117].

Synonim: b. strzyżka.

Cf [POSTRZYŻNIK]

KO