[zaloguj się]
[pdf]

ROZWIAĆ SIĘ (2) vb pf

o jasne; w fut e prawdopodobnie jasne (tak w rozwiać); w praet a jasne.

Fleksja
praet
sg
3 n rozwiało się

fut 3 sg rozwieje się (1). ◊ [3 pl rozwieją się.] ◊ praet 3 sg n rozwiało się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Rozproszyć się na wietrze, z wiatrem ulecieć (2):

W porównaniu (1): iáko proch ktory wicher z źiemie wzbudźi/ po powietrzu tám y ſám prędko ſię rozwieie/ ták przez Boſką kaźń káżdy z nich [tj. niepobożnych] márnie zniſzcżeie. ArtKanc P20v.

Zwrot: »po powietrzu się rozwiać« (1): ArtKanc P20v cf W porównaniu.
Przen: Nie przetrwać, ulec zniszczeniu, zatraceniu (1): Quod modo erat ratum, irritum est, Co ſie dopiero podobáło á vtwierdzono było/ roſwiáło ſie Mącz 347d; [jeśli nie z Boga, samo się to rozwieje, jeśli z Boga, [...] nie oprze mu się nikt. Listy 123].

[W porównaniu: rownie ſmrodliwe náuki Antykryſtowe [tj. papieskie] iako dym rozwieią ſie áni wiedzieć kędy/ gdy [...] KrowObraz Hv.

Synonimy: rozlecieć się, roznieść się.

Formacje współrdzenne cf WIAĆ.

Cf ROZWIEJĄCY SIĘ

ZCh