« Poprzednie hasło: POSZCZĘDZIĆ | Następne hasło: POSZCZĘŚCIAĆ SIĘ » |
POSZCZĘŚCIAĆ (3) vb impf
o oraz a jasne.
inf | poszczęściać | |
---|---|---|
indicativus | ||
praes | ||
sg | ||
1 | poszczęściåm |
inf poszczęściać (1). ◊ praes 1 sg poszczęściåm (2). ◊ [part praes act poszczęściając.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).
poszczęściać co (1): [wtem niema nigdy [krześcijańska matka domowa] wętpić [...]/ że pan bog obieczał/ [...] łaſkawym a miłoſciwym panem zawżdi być/ we wſzem opatrzić y mocznie bronić/ iey pracze poſzcżęſciaiącz/ y zdrowia cżaſu ſłuſznego vzicżaiącz Ekonom g2v.] Cf poszczęściać komu co.
poszczęściać komu co (1): RejPos 307 cf Szereg.
Synonimy: pofortuniać, poszczęśliwiać.
Formacje współrdzenne cf SZCZĘŚCIĆ.
AL