[zaloguj się]

POSZCZĘŚCIAĆ (3) vb impf

o oraz a jasne.

Fleksja
inf poszczęściać
indicativus
praes
sg
1 poszczęściåm

inf poszczęściać (1).praes 1 sg poszczęściåm (2).[part praes act poszczęściając.]

stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Znaczenia
Obdarzać powodzeniem (3): Prospero, Poſzczęściam/ Pofortuniam. Mącz 327c; Secundo, Poſzczęśćiam/ poſzczęśliwiam Mącz 378b; [Fortuno, ich gebe glück. P. poſzczęśćiam. Volck 229, Sss3v].

poszczęściać co (1): [wtem niema nigdy [krześcijańska matka domowa] wętpić [...]/ że pan bog obieczał/ [...] łaſkawym a miłoſciwym panem zawżdi być/ we wſzem opatrzić y mocznie bronić/ iey pracze poſzcżęſciaiącz/ y zdrowia cżaſu ſłuſznego vzicżaiącz Ekonom g2v.] Cf poszczęściać komu co.

poszczęściać komu co (1): RejPos 307 cf Szereg.

Szereg: »pomnażać a poszczęściać« (1): A thy ábyś nam pomnażáć a poſzcżęſciáć racżył wſzythki pociechy náſze/ według woley a przeźrzenia ſwoiego RejPos 307.

Synonimy: pofortuniać, poszczęśliwiać.

Formacje współrdzenne cf SZCZĘŚCIĆ.

AL