[zaloguj się]
[pdf]

POSZCZĘŚCIAĆ SIĘ (1) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 poszczęściå sie
fut
sg
3 n poszczęściać się będzie

[praes 3 sg poszczęściå sie.] ◊ fut 3 sg n poszczęściać się będzie.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Powodzić się [komu w czym]:
Zwrot: »wedle myśli poszczęściać się«: niemáłe vtwirdzenie nádzyeie ſwoiey mogą mieć ći o Pánu ſwoim/ ktorzy mieſzkáią w zakonie iego/ [...] gdy ſie dzyatkom ich wedle myſli ich/ á zwłaſzcżá w obycżáioch dobrych/ co pozdarzáć á poſzcżęſciáć będzye. RejPos 256.
Szereg: »pozdarzać a poszczęściać się«: RejPos 256 cf Zwrot.

[Bezpodmiotowo: w ktorey iednák rzecży temu łotrowi/ tyſiącchytrcowi/ iáko to ná oko widzimy nieiako ſie wtym poſzcżęścia. LuterMalKat A3.]

Synonim: pozdarzać się.

Formacje współrdzenne cf SZCZĘŚCIĆ.

AL