[zaloguj się]

[POSZEPTACZ sb m

Fleksja

N pl poszeptacze.

stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Mówiący cicho do ucha, namawiający do czegoś: POdſzcżuwácże Krolewſcy/ poſzeptácże/ á pochlebnicy márni/ ni nácżym inſzym żywot ſwoy wſzyścy záſádźili / iedno żeby zawżdy wiedli Krolá Páná ſwego ná ſwowolny żywot WerReguła 104.

Synonim: podszeptacz.]

AL