[zaloguj się]
[pdf]

[POSZKAPIĆ SIĘ vb pf

Fleksja

2 sg m praet -ś się poszkapił.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII(Cn; XVIII) – XVIII w.

Znaleźć się w niekorzystnej sytuacji; sua confessione se induere ac iugulare Cn: (nagł) Do Ianá Kozakowicżá. (–) A ty miły Kozacżku/ bárzoś ſię poſzkápił/ Ześ ſię z Nizu do Litwy ná zdobycż pokwápił ŁaszczOkulary [I6].

Formacje współrdzenne cf POSZKAPIEĆ.]

AL