[zaloguj się]
[pdf]

POSZKODZIĆ (5) vb pf

Oba o jasne.

Fleksja
inf poszkodzić
praet
sg
2 m -ś poszkodził
3 m poszkodził, poszkodzi(e)ł
conditionalis
sg
3 m by poszkodził
impersonalis
praet poszkodz(o)no

inf poszkodzić (1). ◊ praet 2 sg m -ś poszkodził (1). ◊ 3 sg m poszkodził (2), poszkodzi(e)ł (1); -ił (1) PaprUp; -ił: -(e)ł LibMal (1:1). ◊ [con 3 sg m by poszkodził. ◊ impers praet poszkodz(o)no.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII w.

1. Uczynić szkodę, krzywdę komuś (4): Agros civium divexare, Poſzkodźić wypaść. Mącz 491d.

poszkodzić kogo (3): Theſz powyada yſch oycza ſwego poſkodzyel nyemalo kradnacz mv pyenyadze gdzie mogł LibMal 1547/129; ieſtze miebel Tatarzin niedoſiagl/ yakó wiele niſzich ſaſiad y Bracij naſzey poſzkodzil PaprUp E3; [HistOtton 63v]. Cf poszkodzić kogo czym.

poszkodzić kogo czym (1): a dlugoſchek schewczik nadawa mv karth falſchiwych obrzinanych ze thakowymy karthamy wyelye lyudzi poſkodzil LibMal 1552/169.

2. Zniszczyć coś, spowodować stratę w czymś (1):

[poszkodzić co: LustrPłoc 10; ale wielkie drzewo przerzedzono, niektóre wygajono do pił [...], zwłaszcza za starosty przeszłego, który tej puszczej wiele poszkodził. LustrRaw 94.

poszkodzić przez co: Już teraz nimasz połowice barci, co pierwej bywało, abowiem tak barzo poszkodzono, tak przez ogień, jako i też przez wolne wręby LustrMaz II 88.]

a. Zmarnować, nie wykorzystać właściwie [co] (1): A naprzod ná piekárzá wſtał/ Rzekąc/ zleś kołacz udziáłał: Niś opieprzył áni omiedził/ Iednoś przypráwy poſzkodził BierEz D3.

Synonimy: 1. skrzywdzić; 2. zniszczyć.

Formacje współrdzenne cf SZKODZIĆ.

Cf POSZKODZON

AL