[zaloguj się]
[pdf]

[POSZPECICIEL sb m

Fleksja

N sg poszpeciciél.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Ten, który oszpeca, kala; przen [czego]:
Szereg: »poszpeciciel a zagubiciel«: Coż ieſt innego świát ktory miłuieſz [...]/ iedno grob vmárłych/ á więźienie żywych [...]/ wzgárdzićiel cnoty: [...] poſzpećićiel á zágubićiel rzecży dobrych y wſzech ſpraw poććiwych? WujPosN 1584 II 257 (Linde).]

AL