[zaloguj się]
[pdf]

ROZWIEDZIONY (6) part praet pass pf

Oba o oraz e jasne.

Fleksja
sg
f Grozwiedzionéj
pl
N m pers rozwiedzi(e)ni
A subst rozwiedzioné
I f rozwiedzionémi

sg f G rozwiedzionéj (4); -éj (1), -(e)j (3). ◊ pl [N m pers rozwiedzi(e)ni.] ◊ A subst rozwiedzioné (1). ◊ I f rozwiedzionémi (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: rozwiedziony od kogo (1).

Sł stp s.v. rozwieść, Cn s.v. rozwód czynię, Linde XVII w. s.v. rozwieść.

1. Szeroko rozłożony; odsunięty od boku ciała; przen (w antropomorfizowanym opisie gwiazdozbioru) (1):
Wyrażenie: »ręce rozwiedzione« (1): Nieśie [wschód] Wężownikowé ręce rozwiedźioné KochPhaen 23.
2. [Których rozprowadzono po różnych miejscach; rozproszeni [między kogo]: gdy dobyto [Konstantynopola] a męzkie pogłowie wszytko wysieczono oprocz dzieci a niewiast, ktorzy wszyscy rozwiedzieni między Pogany PamJancz 76.]
3. Którego małżeństwo zostało unieważnione; per divortium separatus JanStat (3): ſądowi Duchownému ſą poddáné [...]: tákże téż Rozwody/ y wiáná między rozwiedźionémi perſonámi. SarnStat 215, 215.
Wyrażenie: »rozwiedziona od męża« (1): Nierządnice zá żonę y plugáwey nie poymą: y niewiáſty rozwiedzioney od mężá iey [repulsam a viro suo] nie poymą BudBib Lev 21/7.
α. W funkcji rzeczownika: »rozwiedziona« = repudiata PolAnt; digressa a marito, dimissa a matrimonio Cn (2):

W połączeniu szeregowym (1): Záś wdowy y rozwiedzioney y plugáwey nierządnice/ tych niepoymie/ lecż dziewicę zludu ſwego wezmie zá żonę BudBib Lev 21/14.

Szereg: »wdowa i rozwiedziona« (1): Zás ſlub wdowy y rozwiedzioney [viduae et repudiatae] káżdy/ ktorym obowiązałá duſzę ſwą trwa nád nią [gdyż nie ma męża, który by uwolnił od ślubowania]. BudBib Num 30/9. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.]

Cf ROZWIEŚĆ

ZCh