[zaloguj się]
[pdf]

ROZWIELMOŻYĆ (4) vb pf

Oba o oraz e jasne.

Fleksja
praet
sg
1 m rozwielmożyłem
2 m rozwielmożyłeś
3 m rozwielmożył

fut 1 sg rozwielmożę (1). ◊ praet [1 sg m rozwielmożyłem.] ◊ 2 sg m rozwielmożyłeś (1). ◊ 3 sg m rozwielmożył (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów).

1. Uczynić silnym, potężnym; wzmocnić kogoś [kogo] (1): Zmocnił ſię Solomon ſyn Dawidow ná kroleſtwie ſwym/ á (bowiem) Iehowá Bog iego (był) znim y rozwielmożył go [magnificavit eum] wyſoce. BudBib 2.Par 1/1.
2. [Zwielokrotnić, powiększyć [co]: Rozwielmożyłem [Magnificavi] dźiełá moie: nábudowałem ſobie domow/ y naſadźiłem winnic. WujBib Eccle 2/4 (Linde).]
3. Rozsławić, rozgłosić, ukazać czyjąś moc; magnificare PolAnt [co] (3): [mówi Bóg] Y rozmnożę ćię w narod wielki/ y vbłogosłáwię ćie/ y rozwielmozę imię twoie/ y będzieſz błogosłáwieńſtwem. BudBib Gen 12/2; wyznáwáć będę imię twoie/ [...] dla prawdy twoiey/ bo rozwielmożyłeś náde wſzytko imię twoie (marg) Abo powieść twoię. (–) BudBib Ps 137/2.
Zwrot: »w sławie [u kogo] rozwielmożyć« (1): Pan ſtolicę ſwą w nyebye thák możnye záłożył/ A kroleſtwo ſwe w ſławye v wſſech rozwyelmożył LubPs X5.

Formacje współrdzenne cf WIELMOŻYĆ.

ZCh