[zaloguj się]
[pdf]

ROZWIELMOŻYĆ SIĘ (3) vb pf

Zawsze się.

Oba o oraz e jasne.

Fleksja
praet
sg
2 m -ś się rozwielmożył
3 m rozwielmożył się
f rozwielmożyła się

[fut 3 sg rozwielmoży się.] ◊ praet 2 sg m -ś się rozwielmożył (1). ◊ 3 sg m rozwielmożył się (1). f rozwielmożyła się (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (trzy z niżej notowanych przykładów) s.v. rozwielmożyć.

1. Ujawnić, okazać swą potęgę, moc; magnificari PolAnt (2):

rozwielmożyć się w czym (1): Práwicá twoiá Iehowo rozwielmożyłá ſię wmęſtwie/ práwicá twoiá Iehowo złamáłá nieprzyiacielá. BudBib Ex 15/6.

Zwrot: »wielmożnie, [wielmożąc] rozwielmożyć się« = magnificando magnificari PolAnt (1): śpiewayćie Iehowie iſz wielmożnie rozwielmożył ſię/ koniá y iezdce iego zrućił do morza. BudBib Ex 15/21, [Ex 15/1 (Linde s.v. rozwielmożyć)].
2. Wzmóc się, spotężnieć (1):
Szereg: »rozwielmożyć się i rozmoc« = magnificari et roborari PolAnt; magnificari et invalere Vulg (1): BudBib Dan 4/22[19]; [Tyś ieſt królu/ któryś ſię rozwielmożył y rozmógł: á wielmożność twoiá vroſłá/ y dośięgłá áż do niebá WujBib Dan 4/19 (Linde s.v. rozwielmożyć)].
3. [Zyskać jeszcze większą sławę, uwielbienie: Bo rozwielmoży ſię [magnificetur] imię twoie ná wieki/ gdy będą mowić/ Iehowá Cewooth Bog nád Izráelem BudBib 2.Reg 7/26.]

Formacje współrdzenne cf WIELMOŻYĆ.

ZCh