[zaloguj się]
[pdf]

ROZWIERCIEĆ (4) vb pf

o oraz pierwsze e jasne.

Fleksja
imperativus
sg
2 rozwierć
3 niech rozwierci

imp 2 sg rozwierć (2). ◊ [3 sg niech rozwierci.] ◊ part praet act rozwierciåwszy (2).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu: rozwiercić.

Utrzeć, rozetrzeć, kręcąc w naczyniu odpowiednim narzędziem [co] (4): koźié bobki wpićiu rozwierćiawſzy/ ná noc zedwie łyżce pić SienLek 148v, 153v, 155v; [rozwÿercz ÿaÿe a oleyv przyk [...] GlosyKórn II 171].

rozwiercieć z czym (1): SienLek 129; [niech rozwierći co wſkok gorcżyce z octem/ á co napręcey niech przyłoży/ poki ſie iad [z ukąszenia] niewkorzeni. SienHerb 557b].

Formacje współrdzenne cf WIERCIEĆ.

ZCh