![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [ROZWIERCIĆ] | Następne hasło: ROZWIESIĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
ROZWIERCIEĆ (4) vb pf
o oraz pierwsze e jasne.
Fleksja
| imperativus | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 2 | rozwierć | |
| 3 | niech rozwierci | |
imp 2 sg rozwierć (2). ◊ [3 sg niech rozwierci.] ◊ part praet act rozwierciåwszy (2).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu: rozwiercić.
Utrzeć, rozetrzeć, kręcąc w naczyniu odpowiednim narzędziem [co] (4): koźié bobki wpićiu rozwierćiawſzy/ ná noc zedwie łyżce pić SienLek 148v, 153v, 155v; [rozwÿercz ÿaÿe a oleyv przyk [...] GlosyKórn II 171].
rozwiercieć z czym (1): SienLek 129; [niech rozwierći co wſkok gorcżyce z octem/ á co napręcey niech przyłoży/ poki ſie iad [z ukąszenia] niewkorzeni. SienHerb 557b].
Formacje współrdzenne cf WIERCIEĆ.
ZCh