[zaloguj się]
[pdf]

POŚMIEWCA (7) sb m

o jasne, e pochylone; a prawdopodobnie jasne (tak w -ca).

Fleksja
sg pl
N pośmiéwca pośmiéwcy, pośmiéwce
G pośmiéwcow
A pośmiéwce
I pośmiéwcą pośmiéwcami
V pośmiéwcy, pośmiéwce
inne sg G a. D - pośmiéwcy

sg N pośmiéwca (1). ◊ G a. D pośmiéwcy (1). ◊ [I pośmiéwcą.] ◊ pl N pośmiéwcy (1), [pośmiéwce]. ◊ G pośmiéwcow (2); -ow (1), -(o)w (1). ◊ [A pośmiéwce.] ◊ I pośmiéwcami (1). ◊ V pośmiéwcy (1), [pośmiéwce].

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Znaczenia
Szyderca; derisor PolAnt, Calep; illusor Vulg (7): A przeto ſluchayćie ſlowá Páńſkiego mężowie pośmiewcy Leop Is 28/14; Tákie Piotr S. pośmiewcámy zowie/ ktorzy wedle żądz ſwoich chodząc/ mowy Bożey nieználi. BiałKaz D4; KochPs 49; Calep 310a, 689b; GrabowSet G2; [BibRadz Prov 1/22 (Linde); A gdis przemynela wieksa czescz noczy, possmyewcze y byczviaczi [lege: biczujący] barzo y rosmagiczie ssmeczili ssye SprChęd 55, 77].

[pośmiewca czyj: bo iuż ná krzyżu wiſząc/ był pośmiewcą Chriſtuſowym: áż potym obaczywſzy ſye vpámiętał ſye BiałPos 277 (Linde).]

W przen (1): BLogoſláwiony tho mąż/ ktory nie odſſedł zá rádą przewrotnych/ áni theż ná drodze grzeſſnikow ſtánął/ y ná ſtolicy pośmiewcow [in cathedra pestilentiae] nie ſiedział. Leop Ps 1/1.

Synonimy cf POŚMIEWACZ.

Cf POŚMIEWACZ

MP