[zaloguj się]
[pdf]

[POTĘCHNĄĆ vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
praet
sg
3 m potęchnął

fut 3 sg potęchnie. ◊ praet 3 sg m potęchnął.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde także XVII w.

Obniżyć swój poziom, opaść (o płynach i gazach): wiatry letnie zasię ustawiczne [...] że wieją przez to jezioro ku miastu, on smród i zarazę miałyby zanosić, aż deszcz pokropi, który już z inszym wiatrem przychodzi, toż on jad potęchnie. RadzPodróż 188.

W połączeniu szeregowym: Zpuſtoſſona ieſt kráiná/ plákáłá źiemiá iż potłocżona ieſt pſſenicá/ pomieſzáne ieſt wino/ potęchnął oley [elanguit oleum]. Leop Ioel 1/10 (Linde).

W przeciwstawieniu: »wzburzyć się ... potęchnąć«: mieſzay vſtáwnie/ by niewykipiáło/ przeto gdy ſie wzburzy/ od ogniá odeymi á gdy potęchnie/ záśię przyſtaw SienHerb 586a.

Synonim: opaść.

Formacje współrdzenne: stęchnąć, stęchnąć się, utęchnąć, wstęchnąć, wstęchnąć się, zatęchnąć się; potęchać, stęchać.

Cf POTĘCHNIENIE]

KW, ZCh