[zaloguj się]
[pdf]

POTKNĄĆ (1) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
inf potknąć
praet
sg
3 m potknął
imperativus
sg
2 potkni

inf potknąć. ◊ [fut 3 sg potknie. ◊ praet 3 sg m potknął. ◊ imp 2 sg potkni. ◊ part praet act potknąwszy.]

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII w.

1. [Włożyć, wetknąć, wsunąć:

potknąć co: Tu dotyka Sille á Ceſárzá/ ktorzi máiętnośći pánow Rzymſkich ná tárgu przedawáli drzewce ná znák nieprzyiaćielſkich łupow potknąwſzy CiceroKosz 138 marg, I. Cf Zwrot.

Zwrot: »[komu] co do rąk potknąć« = przekupić: káżdy kthory mu co do rąk potknął [qui volebat consecrabat manum suam]/ zoſtał kápłanem w káplicach. BibRadz 3.Reg 13/33 (Linde).
Przen:
Fraza: »co [komu] kolwie myśl potknie«: Pomilcżćie málucżko że będę mowił/ co mi kolwie myſl potknie [quodcumque mihi mens suggesserit]. Leop Iob 13/13 (Linde).
a. Wetknąć głębiej [czego w co]: á tám káżdego piorká zoſobná potkni troſzkę w cháſterek CygMyśl G4.]
2. Trącić, uderzyć: fodere, cadere, offendere, pothknącz BartBydg 213b.

Synonimy: 1. wcisnąć, włożyć, wsunąć; 2. trącić, uderzyć.

Formacje współrdzenne cf TKNĄĆ.

Cf POTKNIENIE

KW, ZCh