![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: POTRĘBACZ | Następne hasło: POTRĘBOWY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[POTRĘBOWAĆ vb impf
Oba o oraz a prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz -ować).
Fleksja
| inf | potrębować | |
|---|---|---|
| indicativus | ||
| praes | ||
| pl | ||
| 3 | potrębują | |
| praet | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | m pers | potrębowali |
inf potrębować. ◊ praes 3 pl potrębują. ◊ praet 3 pl m pers potrębowali.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde także XVII (z Cn) – XVIII w.
Dąć w trąbę od czasu do czasu, trąbić z przerwami; tuba canere Cn: Taratantarizare ex tuba clangere potrąbowacz GlosyKórn II 159.
Zwrot: »w trąby potrębować«: Iedno wźiąwſſy tę árchę ſwą Iáko v nas z proceſyią wkoło mury obbiegáli A w trąby potrębowáli MorawRozm G2v; Wiec im w trąby/ to ieſt w dzwony Potrębuią dzwonią wony [lege: w ony] Przećiw czártowey pomocy MorawRozm G2v.
Formacje współrdzenne cf TRĄBIĆ.]
MC