[zaloguj się]
[pdf]

POTRUCHLEĆ (1) vb pf

Fleksja

2 pl subst praet -ście potruchlały.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Zdrętwieć z przerażenia (o wielu):
Szereg: »polękać się i potruchleć«: (did) Anyoł z grobu do Máriy. (–) Co to pánié zá rozmowy? Maćie/ pozwieſzawſzy głowy? Cżemuśćie ſię polękáły? Y ták bárzo potruchláły? Nieſmęććie ſię MWilkHist Hv.

Synonim: zdrętwieć.

Formacje współrdzenne cf TRUCHLEĆ.

MC