« Poprzednie hasło: POTUCHNIENIE | Następne hasło: POTUKAĆ » |
POTUCZYĆ (2) vb pf
Fleksja
3 pl m pers praet potuczyli (2).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
Obficie karmiąc, doprowadzić wielu lub wiele do otyłości [kogo, co (pl)] (2): (nagł) Opáći. (–) TV ſie dziwuy tym wieprzom/ co ták dármo ſtyli/ Y iáko ſie nie wſtydzą/ co ie potucżyli. RejZwierz 104v, 142.
Formacje współrdzenne cf TUCZYĆ.
MC