[zaloguj się]
[pdf]

POTUKAĆ (1) vb impf

Fleksja

3 pl praes potukają.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Szczuć, pobudzać do gonienia zwierząt na polowaniu (może dźwiękonaśladowcze):
Zwrot: »[za czym (żywotne)] psom potukać«: Y wyszedł [niemocny młodzieniec] niegdy ná ſłońce/ A śiedział ſobie ná łące. Słyſzał iż łowcy wołáią/ Zá wilkiem pſom potukáią. Wſzákoż go nie vgonili BierEz S.

Synonim: szczwać.

Cf POTUKANIE

MC