« Poprzednie hasło: POWABNIE | Następne hasło: POWABNY » |
POWABNIK (1) sb m
Fleksja
N pl powåbnicy.
Sł stp brak, Cn s.v. wabny w innym znaczeniu, Linde XVII w.
Ten, kto jest zobowiązany do odrabiania powaby:
W połączeniu szeregowym: Gdy żniwá náſtáną/ áby wſzyſcy z wielką pilnośćią wychodźili/ y ktokolwiek ná imieniu śiedźi/ iáko ieſt obycżay: ogrodnicy/ komornicy/ cháłupnicy/ powabnicy/ kárcżmarze/ rzemieślnicy/ owa zgołá wſzyſcy/ y młynárze. GostGosp 102.
MN