[zaloguj się]

POWABNIK (1) sb m

Fleksja

N pl powåbnicy.

stp brak, Cn s.v. wabny w innym znaczeniu, Linde XVII w.

Ten, kto jest zobowiązany do odrabiania powaby:

W połączeniu szeregowym: Gdy żniwá náſtáną/ áby wſzyſcy z wielką pilnośćią wychodźili/ y ktokolwiek ná imieniu śiedźi/ iáko ieſt obycżay: ogrodnicy/ komornicy/ cháłupnicy/ powabnicy/ kárcżmarze/ rzemieślnicy/ owa zgołá wſzyſcy/ y młynárze. GostGosp 102.

MN