[zaloguj się]
[pdf]

POWAŻYĆ SIĘ (8) vb pf

sie (6), się (2).

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a pochylone.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Fleksja
inf powåżyć się
conditionalis
sg
3 m by się powåżył

inf powåżyć się (4). ◊ fut 3 sg powåży się (3). ◊ con 3 sg m by się powåżył (1).

Ośmielić się, spróbować, zaryzykować coś zrobić (8):

poważyć się czego (6): A ktho ſie nád roſkazánie Krolewſkie tego [drukowania i przedawania książek] poważy/ then kſięgi thákowe co ich kolwiek będzie miał/ ſtráći wſzytki GórnDworz kt; gdzie ſie kto ma cżego wielkiego/ á niebeſpiecżnego ná woynie poważyć/ ſławá ſámá/ nie co inego/ muśi go ná tho podwieść GórnDworz G4, Bb6v; RejZwierc 76. Cf poważyć się czego w czym.

poważyć się czego w czym (2): więc drugi trzeći/ dwudzieſty proſtak/ będzye ſie theż chciał tego [lekceważenia rozkazań swych przełożonych] w rzecżach wielkich poważyć/ áby iedno okazał rozum ſwoy/ á władzą GórnDworz L4v; ktoć tego [potwarzania] waży ſię w máłych rzecżách: poważy ſię też pewnie y w wielkich CzechEp 207.

poważyć się dla czego (1): A nie ważąc iey [krótkiej sławy] ták bárzo: wielkie podobieńſtwo/ iż ſie też nie poważy ták wiele dla doſtánia iey/ iáko ten/ kto ią zna doſkonále. GórnDworz G5.

cum inf (1): z iákąż śmiałośćią poważyć ſię będźie mogł/ złorzecżyć cżłowiek śmiertelny y grzeſzny bliźniemu ſwoiemu ſobie rownemu? CzechEp 100.

[Zwrot: »pracy się poważyć«: Przeſtozemſzię chczial ty pracy powazicz bych yą mogł po Krzeſczyanſku wylozicz ArgWykład 41/87.]
Szereg: »poważyć się albo pokusić się« (1): A ſnadź nie máſz żadney niecnoty cżegoby ſie nędzny narod ludzki tym przypadkiem ſproſnym záráżony poważyć álbo ſie ocż pokuśić nie miał. RejZwierc 76.

Synonim: ośmielić się.

Formacje współrdzenne cf WAŻYĆ.

JR