« Poprzednie hasło: [POWIĘDŁY] | Następne hasło: [POWIĘDNIAŁY] » |
POWIĘDNĄĆ (4) vb pf
o prawdopodobnie jasne (tak w po-).
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | powiędli |
conditionalis | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | subst | by powiędły |
fut [3 sg powiędnie.] ◊ 3 pl powiędną (2). ◊ praet 3 pl m pers powiędli (1). ◊ con 3 pl subst by powiędły (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.
Znaczenia
- Zwiędnąć (o wielu)
(4)
- Przen (2)
Zwiędnąć (o wielu); emarcescere, marcescere Vulg (4): Stworzył [Pan] [...] żboża [!] rozmáite nápożytek człowieku y ſpuſſcza nánie kiedy chce roſę obłokow ſwoich/ aby niepowiędły dla gorącoſći ſloneczney. RejPs 152v; Thrzćiná y ſitowie powiędną/ obnaży ſie łożyſko potokowe od ſtoku ſwego: y káżde oſianie wilgotne oſchnie/ vwiędnie/ y nie będzie. Leop Is 19/6; [Przeto mądrzy ogrodnicy źiołká mdłe [...] záſłániáią od promieni ſłonecżnych áby nie powiędły Cresc 1571 107, 238].
Przen (2): Zgłupieli Kxiążętá Táneyſcy/ powiędli Kxiążętá Memffeyſcy Leop Is 19/13, Is 19/8.
Formacje współrdzenne cf WIĘDNĄĆ.
Cf [POWIĘDŁY]
ALKa