[zaloguj się]
[pdf]

POWOLNIUCHNY (3) ai

Oba o jasne.

Fleksja
sg
mNpowolniuchny
Ipowolniuchnym

sg m N powolniuchny (2). ◊ I powolniuchnym (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Intens. od „powolny” ‘poddający się czyjejś woli, posłuszny’; obsequens Mącz (3): Obsequens quolibet flecti, Powolniuchny gdźie go kolwiek kto chce obrócić. Mącz 385d.

powolniuchny komu (1): Vixit in contubernio aulae obsequentissime, Powolniuchnym był każdemu poki był w domu v Babki ſwoyey. Mącz 385d.

W porównaniu (1): Levissimus homo est et natura et consuetudine, Człowiek powolniuchny by dziecię. Mącz 188c.

LW