[zaloguj się]

POWSTYDAĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

inf powstydać się.

stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. powstydzić.

Doznać uczucia wstydu [czego]: Ale gdzie vmyſł ſtátecżny pocżćiwym vmyſłem ozdobiony/ á iż ná ſię nic wſzetecżnego nie cżuie cżegoby ſie powſtydáć miał/ tedy iuż y wzrok/ y ſłowá/ y poſtáwá iáko v Orłá co wſzytko w ſłońce pátrzy RejZwierc 19v.

Formacje współrdzenne cf WSTYDZIĆ SIĘ.

JR