![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: POWTURZYĆ | Następne hasło: POWYBIERAĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
POWTYKAĆ (2) vb pf
o prawdopodobnie jasne (tak w po-).
Fleksja
| praet | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | m pers | powtykali |
| impersonalis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| praet | powtykåno | |||||
praet 3 pl m pers powtykali (1). ◊ impers praet powtykåno (1).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
Znaczenia
Wetknąć, wsadzić wiele (też wielu osobom) [co] (2): Máło potym Rybitwowie ná ono mieyſce w czołnach przypłynąwſzy/ ony laſki obaczyli/ á domyſliwſzy ſię zdrády/ co ná nagłębſzym y naprzykrzeyſzym wirze Wiſły ony lalki álbo żerdzi powtykáli. StryjKron 437.
Zwrot: »[komu] kneble w gębę powtykać« (1): Bo im zárázem kneble w gębę powtykano/ Y iáko capy krępe w kupie powiązano. KmitaSpit B2v.
Formacje współrdzenne cf TKNĄĆ.
SBu