[zaloguj się]
[pdf]

POWTYKAĆ (2) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
praet
pl
3 m pers powtykali
impersonalis
praet powtykåno

praet 3 pl m pers powtykali (1). ◊ impers praet powtykåno (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Wetknąć, wsadzić wiele (też wielu osobom) [co] (2): Máło potym Rybitwowie ná ono mieyſce w czołnach przypłynąwſzy/ ony laſki obaczyli/ á domyſliwſzy ſię zdrády/ co ná nagłębſzym y naprzykrzeyſzym wirze Wiſły ony lalki álbo żerdzi powtykáli. StryjKron 437.
Zwrot: »[komu] kneble w gębę powtykać« (1): Bo im zárázem kneble w gębę powtykano/ Y iáko capy krępe w kupie powiązano. KmitaSpit B2v.

Formacje współrdzenne cf TKNĄĆ.

SBu