[zaloguj się]
[pdf]

POWYWRACAĆ (2) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); pierwsze a pochylone.

Fleksja
praet
sg pl
3 m powywråcåł m pers powywråcali
n subst powywråcały

praet [3 sg m powywråcåł.] ◊ 3 pl m pers powywråcali (1). subst powywråcały (1).

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII – XVIII w.

Przewrócić, zniszczyć wiele; evertere Vulg [co (pl a. coli.)] (2): [Pothym wſſedł Ieſus do kośćiołá Bożego: wymiáthał wſſyſtkie ktorzy co przedawáli ábo kupowáli w kośćiele/ tudzieſz y ſtoły mencárſkie/ y ſthołki tych kthorzy przedawáli Gołębie powywracał Leop Matth 21/12 (Linde).]
Przen: Sfałszować (o tekście) (1): ono czo Ezáiaſz powiedział/ Iam ieſth pirwſzy iam poſlednieyſzy/ y to tákież powywracáli. SarnUzn H.
a. O niszczycielskim działaniu powodzi (1): Wiſłá záś y Nareẃ wſzyſtko cokokolwiek [!] nád nimi było powywracáły/ y gwałtownym potopem role popſowáły StryjKron 345.

Synonim: zepsować.

Formacje współrdzenne cf WROCIĆ.

LW