« Poprzednie hasło: [POZDOBYWAĆ] | Następne hasło: POZDRAWIAĆ » |
POZDRAWIACZ (2) sb m
o prawdopodobnie jasne (tak w pozdrawiać); oba a jasne.
Fleksja
sg | pl | |
---|---|---|
N | pozdrawiacz | |
G | pozdrawiacz(o)w |
sg N pozdrawiacz (2). ◊ [pl G pozdrawiacz(o)w.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde także XVIII w.
Znaczenia
Ten, kto pozdrawia; salutator, salutiger Calep, Cn; matutinum portans ave, salutatorius, salutigerulus Cn (2): Salutator – Pozdrawiacz. Calep 941b, 942a; [y pozdrowił ptak Ceſárzá. Ná co Ceſarz powiedźiał: Doſyć mam w domu tákich pozdráwiácżow. PlutBBud K2v (Linde)].
Cf POZDROWICIEL
MC