[zaloguj się]
[pdf]

POZDRAWIAĆ SIĘ (2) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w pozdrawiać); pierwsze a pochylone.

Fleksja
inf pozdråwiać się
indicativus
praes
pl
3 pozdråwiają się
praet
pl
3 m pers pozdråwiali się

[inf pozdråwiać się.] ◊ praes 3 pl pozdråwiają się (1). ◊ praet 3 pl m pers pozdråwiali się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przekazywać sobie wzajemnie dobre życzenia albo wyrażać, okazywać szacunek (2): Sżli wierni towárzyſzy [święci Piotr i Paweł]/ y ná drodze Oſtyeńſkiey/ gdzie ſię mieli roziść [...] pocáłowawszy ſię/ ták ſię pozdrawiáli: mowił Piotr: Zegnam ćię nacżynie wybráne/ Doktorze świátá wſzytkiego. a Páweł odpowiedział: Zegnam ćię Páſterzu owiec Chryſtuſowych/ opoko Kośćiołá Bożego. SkarŻyw 601; [A gdy idą kądj tedy potikaiącz ſie maią ſie pozdrawiacz StatNorb 14v].
Szereg: »ani się pozdrawiać ni winszować« (1): Więcz od niey [kwatereczki trunku] pocżynaią Nizli ſie przeżegnaią Ani ſie pozdrawiaią Ni winſzuią. LudWieś B5v.

Formacje współrdzenne cf ZDROWIĆ.

MC