[zaloguj się]
[pdf]

POŻALENIE (2) sb n

Tekst nie oznacza ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a pochylone.

Fleksja
sg
G pożåleniå
I pożålenim

sg G pożåleniå (1). ◊ I pożålenim (1).

Sł stp brak, Cn: pożalęnie, Linde XVII w. s.v. pożalić.

Znaczenia
Ubolewanie; (com)miseratio, cordolium, misericordia, miseritudo, motus misericordiae Cn (2):
Wyrażenia przyimkowe: »z pożalenia« (1): Pátryárchá Cárogrocki/ ktory ſię Papieżowi o poſtáwienie na Pátryárchoſtwo [...] kłániáć nie chćiał: Turcżynowiſię [!]/ bez ktorego Pátryárchą być nie może/ kłániáć muśi. Co ſię z pożalenia mowi SkarJedn 364.

»z pożalenim« (1): IA tych niżey położonych błędow/ z vrągánia żadnego áni znie chući[!]/ nie wylicżam [...] z pożalenim to wycżytam/ á wtákim żániechániu [!] y nieumiętnośći Duchownych Ruſkich/ dziwuię ſię iż ieſzcże czego gorſzego nie máż [!]. SkarJedn 342.

Cf [POŻALIĆ]

JR