« Poprzednie hasło: POŻART | Następne hasło: POŻARTOWAĆ » |
POŻARTEK (4) sb m
o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz -ek); a jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
G | pożartku | pożartk(o)w |
A | pożartek | pożartki |
sg G pożartku (1). ◊ A pożartek (1). ◊ pl G pożartk(o)w (1). ◊ A pożartki (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów): pożartki.
- Żart (4)
W porównaniu (1): RejPos 200v cf Zwrot.
~ W porównaniu (1): A ták tym ktorzy ſą vcżćiwi ſtrożowie/ y ſławy páńfkiey/ y ſtanu páńſkiego/ trzebá tego pilnowáć/ áby w káżdym vnieſieniu nadobnie páná przeſtrzegáli/ nie vpornie/ ále s przypadku/ á pięknemi ſłowy/ nie iáwnie ále poćichu/ y to z dáleká nań záſzedſzy/ á iákoby s pożártku iákiego. RejZwierc 51. ~
»na pożartek« = dla żartu (1): Bo daſzli myſliwemu lutnią/ ſtáremu drumlę/ [...] tedy tho żadnemu z tych nie będą wdzięcżne vpominki/ bo będzie káżdy z nich rozumiał iżby im to ná pożártek było dano. RejZwierc 97v.
Synonimy: figiel, firleje, fortel, krotochwila.
Cf ŻART
MN