[zaloguj się]
[pdf]

POŻEGLOWAĆ (1) vb pf

Oba o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz żeglować).

Fleksja
praet
sg
3 m pożeglowåł

[fut 3 sg pożegluje.] ◊ praet 3 sg m pożeglowåł.

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Udać się w podróż statkiem: [Láwinią li oycze daſz zbiegowi z Troiéy? Ni śiebie áni dźiéwki pożałuieſz ſwoiéy? Ani mnie/ którą gdy wiátr po ſobie poczuie Opuśći wźiąwſzy dźiewkę zdraycá pożegluie [alta petens abducta virgine praedo VergAen VII 362]? VergKoch 197.]

pożeglować dokąd: Bárnábá wziąwſzy zſobą Márká wiozł ſię (marg) Al. pozeglował. (–) do Cypru [enavigare in Cyprum]. BudNT Act 15/39.

Synonim: popłynąć.

Formacje współrdzenne cf ŻEGLOWAĆ.

LW