Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: POŻOGNIK

Następne hasło: (POŻOŁCIEĆ) »

POŻOŁCIAŁY (4) part praet act

Teksty nie oznaczają ó; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.

Fleksja

sg
m	N	pożołciały	f	N	pożołciał(a)
	A	pożołciały		A

pl
A	subst	pożołciał(e)

sg m N pożołciały (1). ◊ A pożołciały (1). ◊ f N pożołciał(a) (1). ◊ pl A subst pożołciał(e) (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

W funkcji przymiotnika: Żółtawy, zbliżony kolorem do żółtego (4)

W funkcji przymiotnika: Żółtawy, zbliżony kolorem do żółtego (4): [samica pokrzyka] ma barwę pocżerniałą/ liſti ſzirokie iako łocżyga á tłuſte [...]/ á w poſrodku liſtow iabłuſzka okrągłe pożołciałe/ wdzięcżney woniey FalZioł I 86c; Agreſt ktory ieſt pożołciały ku cżyrwonoſci ſkłonny/ ieſt kruwki cierpniączy y barzo kąſaiączy w ięzyk FalZioł I 155c, I 70c, 141c; [Też z Cypru y od wſchodu słońcá przywożą do Wenecyey/ gałecżki pożołćiáłe/ zowęcy ie Butry SienHerb 572a].

Cf PRZYŻOŁĆ, [PRZYŻOŁTASY], PRZYŻOŁTSZY, PRZYŻOŁTSZYM, ŻOŁTAWY