[zaloguj się]
[pdf]

POŻOŁKNĄĆ (2) vb pf

Pierwsze o jasne, drugie pochylone.

Fleksja
inf pożółknąć
praet
pl
3 m pers pożółkli

inf pożółknąć (1). ◊ fut 3 sg pożółknie (1). ◊ [3 pl pożółkną. ◊ praet 3 pl m pers pożółkli.]

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII(XVIII) w.

Nabrać koloru zbliżonego do żółtego (2): W Chełmiéńſkim Powiećie białé ieźioro/ którégo wodą w Máiu álbo w Kwiétniu kto ſye iedno vmyie/ pożółknąć muśi. Oczko 9v.

pożołknąć od czego (1): gdy ſye żołć w człowiecze przepełni á przeleie/ thedy ſye ono przelanie ze krwią zmieſza/ y od niey kreẃ pożołknie SienLek 89.

[W porównaniu: myi cżęſto/ ábo maczay włoſy nim á pożołknąć iáko złoto. SienHerb 492b (Linde).]

[Szereg: »pożołknąć, poblednąć«: Puściliśmy sie na okrutne wały, które okrętem i nami miotały, Zdrowe natury w chore odmieniły; Kto sie przypatrzył, znaki tego były: Jedni pożółkli, a drudzy pobledli Otwin(?)Erot 21.]

Formacje współrdzenne cf ŻOŁCIEĆ.

Cf POŻOŁKŁY, [POŻOŁKNIENIE]

LW