![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [POŻYCZNIK] | Następne hasło: POŻYCZON » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[POŻYCZNY ai
o prawdopodobnie jasne (tak w pożyczyć).
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | pożyczny | f | N | |
| G | G | pożyczn(e)j | |||
sg m N pożyczny. ◊ f G pożyczn(e)j.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Dany lub wzięty pod warunkiem zwrotu: utendum accipio. pożyczny/ Mutuo datus vel acceptus. Volck Tttv.
Wyrażenie: »pożyczna summa«: Fałszywem sobie listy sprawił, na mą stronę, Iakoby mi od brata mego uczynione. Na dwadzieścia tysięcy kop pożycznej summy, Na imiona wzniesione LaurLament B4. [Cytat z wyd. Z. Nowaka, „Archiwum Literackie” XVI, 1972.]]
LW