[zaloguj się]
[pdf]

PRAKTYKANT (3) sb m

Zawsze -ty-.

Oba a jasne.

Fleksja
pl
N praktykańci
G praktykant(o)w
D praktykant(o)m
L praktykantach

pl N praktykańci (1). ◊ G praktykant(o)w (1). ◊ [D praktykant(o)m.] ◊ L praktykantach (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Człowiek podstępny, intrygant (3): (nagł) O Práctykántách (–) KToby od tego czáſu w práktykách z kimkolwiek około pánowánia czyiégokolwiek/ y poſádzenia ná ſtolicy pańſtw tych doznan był/ [...] może bydź ná Séym pozwan iáko perduellis, á [...] w niebytnośći náſzey do Trybunału. SarnStat 118; [Franciszkowi kto inszy dawał do tego przyczynę, że dla postrachu swoim praktykantom to czynił, którzy ani wojny ani pokoju z Turkiem nie umieli PismaPolit 462; Ufolgowano tym, którzy w cudzych ziemiach są, między ktoremi snadźby sieła praktykanów być miała. AktaSejmikPozn 1587/48; opatrzyć to pp. posłowie na tem sejmie powinni, jakoby się praktykom i praktykantom tak swoim, jako i cudzoziemskim zabieżało AktaSejmikPozn 1598/207].
Szereg: »praktykanci i pochlebcy« [szyk 1:1] (2): żeby przed Hetmánem/ Rotmiſtrzem/ żołnierzem/ ktorzy oyczyznie krwią drogą ſłużą/ práktykáńći y pochlebcy ták Seymowi iáko y inſzy [...] promowowáni y vbogacáni nie byli. VotSzl C2, C2.

DDJ