[zaloguj się]
[pdf]

PRAKTYKARSTWO (3) sb n

Zawsze -ty-.

Oba a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -stwo).

Fleksja
sg
N praktykarstwo
I praktykarstw(e)m

sg N praktykarstwo (2). ◊ I praktykarstw(e)m (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Sztuki magiczne, wróżbiarstwo, przepowiadanie; sortilegium Mącz; divinatio PolAnt (3):
Szeregi: »praktykarstwo i czary« (1): [Manasses] cżáſow lepak przeſtrzegał báwiąc ſię praktykárſtwem y cżárámi/ [augurabatur [!] et divinationibus operom dabat] rádził ſię pytonow y cżárnokſiężnikow BudBib 2.Par 33/6.

»([ani]) wieszczba, (a, [ni]) praktykarstwo« [szyk 1:1] (2): Sortilegus, [...] wieſzczbiarz który o przyſzłych rzeczách przes lóſy práktykuye. Sortilegium, Tákowe práktykárſtwo/ wieſzczbá. Mącz 403b, 403b; [Nie iedzćie nic ze krwią/ áni ſie parayćie wieſzczbámi/ ni práktykárſtwem [Non augurabimini neque observabitis tempora] BibRadz Lev 19/26 (Linde)].

Synonimy: wieszczba, wieszczbiarstwo, wrożba, wrożenie, wrożka.

DDJ