[zaloguj się]
[pdf]

PRAPRAWNĘK (2) sb m

Oba a jasne.

Fleksja
sg
N praprawnęk
G praprawnęka

sg N praprawnęk (1). ◊ G praprawnęka (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. prawnuk.

Syn prawnuka albo prawnuczki (2): LInia proſta/ kthorą w tym Drzewie Krewnoſći widźiſz/ począwſzy od wierzchu od Perſony Práprádźiádá/ áż ná doł do Perſony Prápráwneká [!]. Thá ſye ná dwoię dźieli. GroicPorz ffv, ff2.

Cf PRAPRAWNUK, PROPRAWNUK

MC