[zaloguj się]
[pdf]

PRASZAĆ (3) vb impf

Pierwsze a pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
pl
3 pråszają
praet
sg pl
1 m pråszåł(e)m m pers
3 m m pers pråszali

praes 3 pl pråszają (1). ◊ praet 1 sg m pråszåł(e)m (1). ◊ 3 pl m pers pråszali (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Iter. od „prosić” ‘zwracać się z prośbą’; deprecari Vulg [w tym: kogo (2)] (3): [Przodkowie praszali przedtem i teraz nie przystoi, jedno także prosić. Diar 1566 21.]

praszać o co (1): á ocż go [Chrystusa] też przed tym wierni chwalcy iego praſzáli/ á on też prośby ich dźiáłáł CzechRozm 203v; [niechaj Jej KM tym, którzy Jej KM o przyczynę praszają, mówi: że [...] ListyZygmAug 1548/56].

[Ze zdaniem dopełnieniowym [aby]: Konst 1562 8; Celnicy ktorzy v Rzymian mytá náymowáli/ przy oddawániu ſummy praſzáli więc a by im co odpuſzcżono CiceroKosz 182 marg.]

Zwroty: [»często praszać«: POſłowie Ziem wſzech KOrony náſzey/ wielekroć y cżęſto na SEymiech [...] z pilnośćią praſzáli/ áby Exequucya/ to ieſt wypełnienie Praw á ſwobod Koronnych ſtáć ſie mogłá Konst 1562 8.]

[»z pilnością praszać«: Konst 1562 8 cf »często praszać«.]

»usty własnemi praszać« (1): Zábákałem ſlugi mego/ nic mi nie odpowiedział/ vſty właſnemi praſſałem go [ore proprio deprecabar illum]. Leop Iob 19/16.

[»wielekroć praszać«: Konst 1562 8 cf »często praszać«.]

a. Zapraszać [na co] (1): [ktorzy Moábcżykowie wziąwſzy s nimi znáiomość/ praſzáli Izráelcżykow ná ſwoie nabożeńſtwá GilPos 152v.]
Zwrot: »do siebie praszać« (1): Gdy Sędźiowie z Szczekułámi poczną Práwem kręćić/ Aby iedno ná obudwu ſtronách co wymęczyć. Bo więc ſzpetnie niebożątká kálety ſtrząſáią/ A kthemu ná kołácye do ſyebie praſzáią. GroicPorzRej C3v.

Formacje współrdzenne cf PROSIĆ.

Cf [PRASZANY]

LW