« Poprzednie hasło: PRAWDOMOWNOŚĆ | Następne hasło: PRAWDOMOWSTWO » |
PRAWDOMOWNY (5) ai
a pochylone, oba o jasne.
sg | ||
---|---|---|
m | N | pråwdomowny |
G | pråwdomown(e)go |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | pråwdomowni |
sg m N pråwdomowny (3). ◊ G pråwdomown(e)go (1). ◊ pl N m pers pråwdomowni (1).
Sł stp brak, Cn s.v. dyjalektyka, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
- Mówiący prawdę
(5)
- a. W funkcji rzeczownika (2)
W połączeniu szeregowym (1): Alexander [...] k ludziom mowił. Tego ſobie za krola wybierzcie [...] ktoryby dobyte łupy miedzi was rozdzielał ſirotek aby waſzych nie dręcżył, [...] aby był prawdomowny, dobrotliwy, pokorny, á pocżciwy, ſzcżodry, cirpliwy, ſkromny, nie wſpominaiąci krziwdy ſwey. BielŻyw 148.
W przeciwstawieniu: »prawdomowny ... łgarz« (2): Lepiey ieſt od prawdomownego przemożonym być, niżli łgarza przemoc. BielŻyw 130, 73.
Synonimy: prawdosłowny, prawdziwy, prawy.
Cf PRAWDOMOWCA
LW