[zaloguj się]

PRAWKO (2) sb n

a pochylone; o prawdopodobnie jasne (tak w -o).

Fleksja
sg pl
N pråwko
L pråwkach

sg N pråwko (1).pl L pråwkach (1).

stp, Cn, Linde brak.

Dem. odprawo” ‘ustawa’; iron. (2): co mowił Cato Rzymſki Mędrzec/ Iż máłych złodźieiow w powrozách álbo łáncuchách żeláznych trácą: á wielkim ſkażcom R. P. w złotych łáncuchách chodzącym ſie kłániáią. Dawna to tedy barbaries w prawkách pułnocnych zoſtáłá/ o kopę ábo ieſzcże mniey dáć obieśić. PowodPr 79, 79.

ZCh