[zaloguj się]
[pdf]

PREBENDARZ (5) sb m

prȩ- (3), pre- (2).

Pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w pre-); drugie e jasne, a pochylone.

Fleksja
sg pl
N prebendårz prebendårzowie, prebendårze
G prebendårz(o)w
D prebendårzowi
I prebendårz(e)m

sg N prebendårz (2). ◊ D prebendårzowi (1). ◊ I prebendårz(e)m (1). ◊ pl [N prebendårzowie, prebendårze.] ◊ G prebendårz(o)w (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w.

Duchowny obdarzony prebendą; praebendarius JanStat, Cn; sportulans, sportularius Cn [praebendarius Łac śr] (5): [Jagiełło] Też cżterzech Práłatow/ á ośḿ prebendarzow przy tymże kośćiele [św. Stanisława] vſtáwił. BielKron 382; SarnStat 377.

W połączeniu z określeniem miejsca prebendy [w tym: w czym (2), z czego (1)] (3): BielKron 360; [ku czynieniu rejestru wezwany był] pan Ian Prȩbendarz z Zupy Bocheńſkiéy SarnStat 372, 377.

[W połączeniu szeregowym: Prebendarzowie/ Altáriſtowie/ Pſalteriſtȩ, Manſionarze/ ktorzy wśi máią/ káżdy po złotych dwu [dać powinni]. Pobór 4.]

Szeregi: [»altarysta i prebendarz«: Altariſci y Prebendarze. SeklStudent g4. [Ponadto w połączeniu szeregowym.]]

»kanonik i prebendarz« (1): Też áby Arcybiſkup w Płockim kośćiele był Kánonikiem y prebendarzem BielKron 360.

JDok