![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: PRECYJUM | Następne hasło: PRECZ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[PRECYPITAT sb m
e jasne, a pochylone.
Fleksja
| sg | pl | |
|---|---|---|
| N | precypitáty | |
| G | precypitåtu | |
| I | precypitåty |
sg G precypitåtu. ◊ pl N precypitáty. ◊ I precypitåty.
Sł stp, Cn, Linde brak.
lek. Środek leczniczy sporządzony z wytrąconej rtęci, używany w XVI w. w maściach przeciw kile; strąd (praecipitatum) [praecipitatus s.v. praecipito Łac śr]: tąż máśćią ſzárą [guzy, wrzody] mázáć: od któréj, ieśliby sye sámé nie rozeszły, álbo nieotworzyły [...], corrosiwy álbo precipitatu położyć OczkoPrzymiot 111, 279.
W połączeniach szeregowych: á cóż kiedy [zdrowego] flástrámi, prochámi, grynſzpanámi, precipitaty, oleykámi, wódkami gryzącémi, czásem żelázem rospalonym, álbo brzytwą męczą? OczkoPrzymiot 479, 269.]
FP