[zaloguj się]
[pdf]

PREDYKAMENT (1) sb m

Fleksja

I pl predykam(e)ntami.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Wskazówka, twierdzenie, cecha; w pl fil. kategorie (w filozofii Arystotelesa) [praedicamentum – sławętność, pospolite sławętności vel wszytkich rzeczy pospolita bytność vel wysłowienie, znamionująca włosność, przyrodzona, wlana, nabyta rzeczy wydanych i domyslnych BartBydg]: Ktory poſtępek X⟨iędza⟩ K⟨anonika⟩ łácno káżdy obacży z kárty 36.37.251. etc. wſzákże zoſobná z trzećiey cżęśći kazánia 4. gdźie ſię predykámentámi báwi CzechEp 104.

JDok